Kartal Esentepe Mahallesinde Terzilik Mesleğini Sürdüren Usta: Terzi Altın
Kartal’ın Esentepe Mahallesi’nde, 14 yaşında başladığı terzilik mesleğini yıllarca sürdüren ve askeri dikim evi komutanlığından emekli olduktan sonra mesleğine küçük bir dükkânda devam eden Terzi Altın, 15 metrekarelik mütevazı iş yerinde müşterilerine hizmet vermeye devam ediyor. Sabah 9’da iş yerini açtığını ve akşam 21.30’a kadar çalıştığını belirten Altın, mesleğine duyduğu sevgi ve bağlılığı anlattı.
"İşler Eskisi Gibi Değil"
Altın, geçmiş yıllara oranla işlerin oldukça azaldığını üzülerek ifade etti:
“Bende artık yaşlandım, yıllar önce emekli oldum. Terzilik mesleğinin son temsilcilerinden biriyim. Ne yazık ki aileden hiç kimseyi terzilik mesleği için yetiştiremedim. Şimdi sadece sökük, paça daraltma, kısaltma ve ütüleme gibi küçük işler yapıyorum. Maalesef bu mesleği ekonomik nedenlerden dolayı kimse tercih etmiyor.”Özellikle hazır giyimin yaygınlaşmasıyla işlerinin önemli ölçüde azaldığını söyleyen Altın, bu durumun hem kendi mesleğini hem de zanaatkârlığı olumsuz etkilediğini dile getirdi:
"Artık insanlar hazır giyime yöneliyor. Eskiden kumaş siparişi verip özel takım elbise diktirenlerin sayısı fazlaydı. Şimdi ise parmakla gösterilecek kadar az. Kartal’da bu işi yapan tek kişi ben kaldım. Bizden sonra bu meslek tarihe karışacak gibi görünüyor."
"Gençlere Mesleği Tavsiye Ediyorum"
Her şeye rağmen mesleğini bırakmayı düşünmediğini belirten Altın, sağlığı el verdiği sürece terziliğe devam edeceğini söyledi: "Terzilik güzel bir meslek. Gençlere tavsiye ediyorum. Eğer bu mesleği öğrenmek isteyen olursa, onlara seve seve yardımcı olurum. Bu iş sabır ve dikkat gerektirir, ama insana el emeğiyle bir şeyler üretmenin mutluluğunu yaşatır."
"Eskiden Bir Sanat, Şimdi Nostalji"
Mesleğin eski değerini yitirdiğini üzülerek ifade eden Altın, terziliğin bir zamanlar sanat olarak görüldüğünü hatırlattı:
"Eskiden insanlar, bir terzinin işçiliğine güvenerek elbiselerini emanet ederdi. Şimdi ise her şey hızlı tüketim üzerine kurulu. Bu durum hem işimize hem de toplumun zanaatkârlık anlayışına zarar veriyor. Ancak yine de terziliğin bir parçası olmaktan gurur duyuyorum."
Kartal’ın son terzisi olan Altın, mesleğini sürdüren son zanaatkârlardan biri olarak, sabahın erken saatlerinde dikiş makinesinin başına geçiyor ve gün boyu müşterilerinin isteklerini yerine getirmeye çalışıyor. Onun dükkanı, hem nostaljik bir atmosfer hem de el emeği ile üretilen işlerin kıymetini bilenler için bir sığınak olmaya devam ediyor.